Witam w Orient Ekspressie, mam nadzieję, że podróż jest przyjemna i wygodna :) Parę słów o Podróżniku, czyli o sobie i trasach, którymi chciałbym poprowadzić Orient Ekspress.

Jak już Anna wspomniała, o Chinach marzłyem od dziecka - dosłownie. Tylko jakoś z wiekiem o tym zapomniałem, zdałem na studia techniczne i wspomnienie Orientu odżywało tylko czasami podczas podróży. Głównie tych bliskich, po Europie. Najpierw pojechałem autostopem do Paryża, później do Brukseli, Kijowa, Amsterdamu, Pragi. Same stolice, urokliwe ale na dłuższą metę nieznośnie podobne. Olśnienie przyszło właśnie w Pradze - najpiękniejszym mieście jakie dotąd przyszło mi oglądać, ale jednocześnie pamiętam sytuację, jak wędrując uliczkami Starego Miasta zakrzyknął do mnie pewien Turek ze swojego sklepiku. Był tak nachalny i miły jednocześnie, że nie sposób było odmówić wstąpieniu do jego skromnego sklepiku. Pachniało tam herbatą i słodyczami. Orientalnie. Ten obraz najbardziej z całej Pragi pozostał w mojej pamięci - Turek, herbatka, strzeliste drzwi i muzyka. Tam też powiedziałem sobie: "Tak, to jest właśnie to. Koniec stolic europejskich, następnym razem pojadę na Wschód". I następnego lata, jednak jeszcze w Europie, albo raczej już na jej pograniczu - wylądowałem w Atenach.
Tak, czułem że robi się coraz cieplej, także w sensie poszukiwania wymarzonego miejsca. Już wtedy odbywając praktykę studencką w Atenach szykowałem się do zdania na nowe studia, dalekowschodnie z zamiarem... Z zamiarem który spełnia się w momencie kiedy wyrusza Orient Ekspress.
Jedną z przyjemniejszych rzeczy, kiedy nie można podróżować, jest "podróżowanie palcem po mapie". Nie wiem co w tym jest takiego, ledwie namiastka przygody, ale sprawia tyle przyjemności - wyznaczenie trasy, dowiadywanie się co na niej mnie czeka, planowanie. Bujanie w obłokach. Dlatego będąc już w rzeczywistej podróży nie rezygnuję z zafascynowania do map i przybliżam je Czytelnikom podróżującym wspólnie z nami Orient Ekspressem. Proszę wsiadać, pociąg odjeżdża!