Chiny to tak rozległy kraj, że trudno coś polecić. Podróżując przez takie giganty, jak ChRL czy Indie, człowiek wydaje się być skazany na fragmentaryczność. Z drugiej jednak strony chęć ogarnięcia świata jest naszą naturalną skłonnością - mieć świata spójny i całościowy obraz i być absolutnie tego obrazu pewnym. Przebywając w konkretnym miejscu danego kraju często generalizujemy na temat jego całości. Ciekaw jestem jak to jest w przypadku Chin – czy przemierzając kraj z północy na południe mamy poczucie jakbyśmy się znaleźli w innej kulturze, kraju itp.? Czy też da się wychwycić to, co decyduje, że człowieka z północy i z południa jest nazywany wspólnym terminem „Chińczyk”. Będę czekał na wasze refleksje na ten temat! :)

A to ciekawe pytanie i z checia przekonam sie jak to jest. Co do narodowosci tylko, to z zajec co pamietam, ze to niezwykle skomplikowana sprawa - samych nie-Chinczykow jest sporo w Chinach, w sumie 55 mniejszosci, mniej wiecej 10-15% spoleczenstwa. Ale i sami Chinczycy, tj. Han nie zawsze moga sie dogadac w swoim jezyku chinskim, maja rozna kuchnie, czesto zwyczaje. Czy to podobnie jak roznice miedzy np Warszawa a Slaskiem? Hmmm, na pewno roznica jest bardziej znaczaca, ale jak daleko... trudne pytanie, gdzie tutaj mozna wyznaczyc granice?

Teraz moglibyśmy się wdać w niekończącą się teoretyczną dysputę i mnożyć pytania. Byłoby to zadanie nie tyle co beznadziejne, co szalenie trudne. Nie wątpię też w istotność zadawania celowych pytań, nawet jeśli pozostawiamy je bez odpowiedzi. Niemniej w przypadku tak ogromnego kraju jakim są Chiny ilość pytań może być nie do ogarnięcia dla ludzkiego umysłu. Potrzebny byłby ogromny zespół badawczy. Dlatego proponuję w podróży odejść od teoretycznej skali makro (nie zapominając o niej jednak!) na rzecz mikrodowodów :) Choć i mikro w chińskich realiach znaczy co innego niż u nas! :)