Czy da się porozumieć w tak trudnym języku jakim jest chiński? Sprawa nie jest łatwa, gdyż chiński to nie jeden język, ale szeroka gama różnych "języków chińskich". Mówi się o dialektach, ale dużo dalej im od mowy góralskiej do standardowej polszczyzny. Nasz znajomy, Chińczyk, który przyjechał z Pekinu do Hangzhou sam nie potrafi porozumieć się w lokalnym dialekcie. Rozmawia w standardowym języku mandaryńskim, tym samym, którego uczy się obcokrajowców na całym świecie, także w Polsce i którego my też się uczyliśmy. Skoro jest tyle dialektów, że często pobliskie miasta nie mogą się ze sobą dogadać, skoro chiński jest zaliczany do jednego z trudniejszych języków - znaki, tony i inne utrudnienia - czy zatem można po krótkiej nauce w Polsce porozumieć się w języku chińskim?

I tutaj zaskoczenie, mając bardzo niskie mniemanie o swoich umiejętnościach - mimo, że nie uczyliśmy się źle - wątpiliśmy w możliwość rozpoczęcia z dnia na dzień mówienia po chińsku. A jednak! Angielski, który znamy bardzo dobrze jest nam dużo mniej przydatny niż chiński. Nawet jeśli nie do końca rozumiemy rozmówcę, to on rozumie nas dobrze. Mówi o tym choćby wyciągnięta ręka, wskazująca kierunek i wyraz na twarzy mówiący: "idźcie tam" ;) Choć to jest ten gorszy przypadek, bo w lepszym, dogadujemy się całkiem nieźle. Dowód? Dziś znaleźliśmy mieszkanie, co zajęło nam zaledwie dwa dni i jutro już się wprowadzamy - hurra! :D Najpierw zupełnie przypadkiem wpadliśmy na witrynę sklepu, która silnie przypominała znaki z naszej książki do chińśkiego. To była agencja pośrenictwa mieszkaniowego. Później też jakoś się dogadaliśmy. Dwa pokoje, osobne, łazienka, kuchenka, etc. Poszło nie najgorzej, mieszkanie jest, cena OK i blisko kampusu.

Jak więc widać 1-2 lata nauki i można już całkiem nieźle dogadać się po chińsku. Oczywiście stąd daleko jeszcze do swobodnej rozmowy, ale liczymy, że rok w Chinach i intensywny kurs - 20 godzin tygodniowo - będzie równowartością dwóch, a nawet trzech lat nauki w Polsce.