Dziś jesteśmy po egzaminie z języka chińskiego. Identyczny egzamin jak w Polsce, tylko z drobną różnicą... W Polsce takie egzaminy są po roku nauki, a tutaj po półtora miesiąca! Tempo na prawdę jest duże, w jeden rok robi się tutaj cztery podręczniki. I to nie jakieś krótkie, proste - dokładnie z tego samego korzystaliśmy ucząc się pierwszy rok j. chińskiego w Polsce. I wtedy przez rok "prawie" skończyliśmy całą książkę.
Ale bynajmniej się nie skarżymy! Nasz chiński rozwija się w porażającym tempie i wciąż wiele przed nami. Teraz rozumiemy osoby, które po pół albo po roku wracały z Chin. Tutaj uczy się dużo szybcij i lepiej. Jeśli ktoś chce się na prawdę nayczyć chińskiego, to nie warto męczyć się na sinologiach, tym bardziej na studiach kulturoznawczych. Owszem, wszystko to jest ciekawe, ale na dłuższą metę nic nie zastąpi wyjazdu.
A przy okazji, jak nam powiedzieli nauczyciele, "Zhejiang University to nie tylko język chiński, to także poznawanie kultury i Chin". I dlatego jutro o 5:00 rano pobudka i jedziemy zwiedzać świątynię Konfucjusza. Relacja już za parę dni :)